Miniblog: ratio en gevoel

Cognitief kun je zaken prima rationaliseren. Je gevoel zegt echter precies het tegenovergestelde. Hierdoor blijf je twijfelen en lukt het je niet om tot een besluit te komen, want dat gevoel... dat kun je niet uitschakelen of negeren. 

Het is een van de moeilijkste dilemma's voor mensen met autisme. Aan de ene kant zijn we volledig ingesteld op logica, behalve als die tegen ons gevoel indruist. In dat geval overheerst ons gevoel. Hiermee kun je jezelf flink in de weg zitten. Hoeveel scenario's je ook belicht en logisch beredeneerd; je gevoel gaat er niet in mee. 

Het wordt nog lastiger als verduidelijking afhangt van externe factoren. Hoe creëer je een balans en hoe beslis je ergens over als je niet alle feiten hebt? Neem je een beslissing op basis van mogelijke logica, dan zal je gevoel aan je blijven knagen. Beslis je met je gevoel, dan blijf je malen over de juistheid en de consequenties van je besluit. Kortom: je komt er niet uit. Zonder de juiste balans voelt elke beslissing die je moet nemen aan als een ultimatum. 

De enige balans waarmee ik me kan verenigen is de zeldzame luxe wanneer er ratio in mijn gevoel zit.