Miniblog: Alles of niets

Voor mensen met autisme is het een hele opgave ergens aan te beginnen. We leggen onze lat enorm hoog. Het gebruikelijke 80 uit 100 percentage is onhaalbaar: we zetten minstens 200% in. Alvorens we een taak starten moet elk detail kloppen en dienen alle benodigdheden aanwezig te zijn. De voorbereiding vergt enorm veel tijd en onderzoek.

De taak kan niet gestart worden als we niet over de juiste info of materialen beschikken. Het plaatje in ons hoofd klopt immers niet. Ook bij onvoldoende tijd is beginnen geen optie: we willen de taak afronden. Halverwege stoppen vanwege tijdgebrek is onverteerbaar. We kunnen ons niet op andere dingen richten.

Deze factoren creëren een alles of niets mentaliteit. Ons opmerkelijke oog voor detail kan zeer positief uitwerken. Hierdoor zijn we in staat de meest creatieve en kwalitatief hoge prestaties te leveren, maar het kost veel tijd. Vaak kunnen anderen hiervoor geen begrip opbrengen, of het wordt onder- of overschat. De druk vanbinnen en vanbuiten resulteert in stress en bij langdurige periodes in uitval.

Iemand met autisme kan floreren mits hem of haar de nodige ruimte gegund wordt. Een belangrijk aspect.