miniblog: dromen met open ogen



In het wakende droomlandschap.

Een gewaarwording, een gevoel, een kans…
Nekharen die verrukt hun uiteinden naar de belofte in de lucht uitstrekken, hunkerend met oh zo voorzichtige nauwkeurigheid. Het dansen van je hartslag op de zomer van je ziel. Je hoofd verlicht, de doolhof ontrafeld. Alles valt samen in bevrijdende vreugde. Even ben je verlost van de onzichtbare, loodzware gewichten aan je ledematen. Even wordt de belemmerende, knellende druk die je gedachten beneveld, verduisterd of inkleurt ontheven. Even is er ruimte voor jou.

Stralen in de nog te betreden voetstappen van succes. Zweven op de fragiel krachtige wolken van geluk. Zonder angst, zorgen of complexiteit. Geborgen in de veiligheid van slagen, wars van storende factoren. Compleet zijn in symbiose met je gedachten en gevoel: voor mensen met autisme een modern Eden. Stilstaan badend in zacht, diffuus licht zonder overschaduwd of verblind te worden. Een moment van rust, van vrijheid. Een wenkende wens op de drempel van de nachtzon.

Als autist droom je altijd. Niet alleen dromen we ervan geaccepteerd, begrepen of erkend te worden zoals we zijn. Nee, we dromen ook van persoonlijke rust, van balans en harmonie. Onze wereld is gelaagd met ontelbare schakeringen waarvan het merendeel onwaarneembaar is. We zien alles – voelen alles – maar onze broze frequentie gaat verloren in het pompeuze geweld van de massazender. En daar; tussen al de hectiek, tussen alle signalen, eisen, aannames en verwachtingen… daar, in ons afgeschermde, sereen wiegende nest zoeken we naar een plek waar onze lichtsterkte kan schijnen. Ongeëvenaard en groots in subtiel krachtige impressie.

Met gesloten ogen open. Een glimlach voorbij het universum van perceptie.
Iets lukt, je slaagt ergens in, creëert iets en bent zelfs tevreden met het resultaat. Je kúnt iets, bent iets waard. Niet voor anderen, maar voor jezelf. Je droomgedachten worden tastbaar voor je eindeloos doelgericht oog. Je hoop is jouw persona in waarheid. Een gevoel alleen voor jou: onschatbaar in rijkdom, ondeelbaar en machtig mooi.

Jouw roos gekoesterd ontkiemd…

Tekst: AutiBox                                  
Illustratie: Thiago Bianchini




Reacties

  1. Super mooi geschreven!
    Schrijf je weleens poëzie? Dat zou je goed kunnen!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten