Miniblog: Feestdagen

Hoewel deze miniblog mosterd na de maaltijd is, wil ik jullie allemaal een fijn, rustig en mooi 2019 toewensen!

---

Feestdagen

We ontkomen er niet aan. Kerstmis heeft haar zilveren vleugels rijkelijk uitgespreid. De wereld is ondergedompeld in haar sferische momentum. Overal zie je versieringen, hoor je kerstliederen en vind je (over)volle agenda’s.

“It’s the most wonderful time of the year” wordt ons herhaaldelijk toegezongen – soms zelfs lawine-dik ingepeperd.  Kerstwensen knipperen onophoudelijk in vetgedrukte neon hoofdletters. Kerst, de tijd van eenheid, zaligheid en geluk. Velen beschouwen het als de ultieme resetknop, maar die knop moet je wel kunnen en willen omzetten.

De gevoelsmatige kleuren die wapperen op de jolly kerstvlag zijn variabel: overdaad, ontbering, verplichting, geloof, geluk of rust. Sensorisch gezien vormen de festiviteiten een overvloed aan prikkels vanwege de excessieve verlichting, geur en muziek. Op sociaal vlak is het eveneens uitdagend: de al dan niet verplichte familiebijeenkomsten of juist het ontbreken van sociaal contact. Kerst lijkt besneeuwd met twee kanten: zalig- of onzaligmakend.

Persoonlijk ben ik er dol op. De sfeervolle, rustige verlichting, mijn bijna geperfectioneerde kerstboom en het sprookjesachtige kleurenpalet (wit, grijs, zilver en zwart) dat door mijn huis sprankelt. Heerlijk. Op kerstavond open ik pakjes met drie anderen en verder is mijn planning blanco. Geen familie, drukte, post of verplichtingen. Even niets, gewoon genieten in mijn eigen sfeer. Voor mij betekent kerst rust, lekker eten en ‘kneuterig’ luisteren naar de Top 2000 – uiteraard op mijn eigen stoel, aan mijn symmetrisch gedekte tafel en achter mijn immer idem ingedeelde dinerbord.

Ik vier kerst voor mezelf, op mijn manier, en dat mag. Het is een flonkerende luxe die ik koester, des te meer omdat ik zelf kan kiezen met wie ik het deel. Dat is de eenheid in mijn kerstgedachte: jezelf zijn in het landschap van anderen en genieten van al het moois om je heen, hoe klein dan ook.

Mijn wens voor iedereen is dat deze dagen op jullie manier kunnen worden ingevuld: maskerloos, prikkelarm en lichtzacht in eigenwaardige ankerrust.

Tekst: AutiBox
Illustratie: Thiago Bianchini